Madelon: Ik wil jullie als gastblogger in een aantal blogs meenemen in mijn belevenissen met Beast, mijn ileostoma.
Beast begint enorm te kermen, afgrijselijk. Het gaat door merg en been! Wat is er toch aan de hand?
Het is werkelijk niet te geloven. Hoe krijgt hij dit nu weer voor elkaar!
Beast zit van top tot teen ingesnoerd in zijn bedrijfskleding en kan er met geen mogelijkheid meer uit komen.
Inmiddels stroomt het bloed in straaltjes van zijn kop. Dat ziet er akelig uit!
Met veel moeite en een schaar kan ik hem bevrijden.
Daarna bel ik de professionals. We kunnen gelijk komen.
Beast is, zoals eerder gezegd, beslist niet moeders mooiste en bovendien ook nog eens gigantisch.
Denk aan een grillige, reusachtige oliebol, met een taille.
En een heleboel krenten en rozijnen aan de buitenkant.
Heb je het plaatje in gedachten? Laat dan nu je fantasie de vrije loop.
Met zijn maat 3XL past hij niet in zijn uniform.
Een fors probleem dat opgelost moet worden, voordat Beast weer aan het werk kan.
De professionals besluiten de naden uit te leggen en buiten de lijnen te kleuren en knippen.
Maar eerst moet Beast afkoelen. Hij heeft zichzelf enorm opgeblazen tijdens alle opwinding.
Hup, zonder waarschuwing krijgt hij een koud doekje met neusdruppels over zich heen.
Beast schrikt. Hopelijk krimpt hij hierdoor een beetje. Warempel, die truc werkt.
Met veel geduld, kunst en vliegwerk past Beast uiteindelijk weer in zijn convex-confectiepak.
Nu maar duimen dat dit de beste oplossing is!
