Slijmvlokken bij een urinestoma
Bij een urinestoma is het normaal dat er slijmvlokken in je urine verschijnen. Dit komt door het stukje dunne darm dat wordt gebruikt om de urineleiders naar de buikwand te leiden. De darm blijft slijm produceren, zoals het van nature in je spijsverteringsstelsel zou doen. Dit slijm mengt zich met de urine en wordt zichtbaar als witte of doorzichtige vlokjes.
Zijn slijmvlokken een probleem?
Meestal zijn slijmvlokken geen probleem en hoef je je hier geen zorgen over te maken. Toch kan slijm soms het kraantje van de opvangzak verstoppen. Veel drinken is daarom belangrijk, omdat dit helpt om de afvoer schoon te houden.
Tips om verstoppingen te voorkomen
- Drink minimaal 1,5 tot 2 liter per dag.
- Spoel het kraantje regelmatig door met lauwwarm water.
- Gebruik een slijmvlokkenoplosser als het kraantje vaak verstopt raakt. Vraag je stomaverpleegkundige om advies.
Wanneer contact opnemen?
Blijf je veel last houden van verstoppingen, of twijfel je of de hoeveelheid slijm normaal is? Neem dan contact op met je stomaverpleegkundige. Zij kan je adviseren over hulpmiddelen of andere oplossingen.
--> Lees hier meer over een slijmvlokkenoplosser (onderaan).
Wat is kristalvorming
Kristalvorming ontstaat wanneer urine mineralen bevat die neerslaan op het kraantje, de huidplak of in de opvangzak. Dit ziet eruit als harde korreltjes of een ruwe aanslag. Hoewel dit vervelend kan zijn, want kan het verstoppingen veroorzaken of de huid irriteren, is het meestal eenvoudig te behandelen en te voorkomen.
Hoe ontstaat kristalvorming?
Urine bevat natuurlijke mineralen zoals calcium en urinezuur. Als deze zich ophopen, kunnen ze kristallen vormen, vooral wanneer de urine te geconcentreerd is door bijvoorbeeld weinig drinken. De samenstelling van de urine kan invloed hebben, zoals een hoog gehalte aan zuren. Ook kan kristalvorming ontstaan als urine lang in de opvangzak blijft staan.
Wat kun je doen tegen kristalvorming?
- Drink voldoende water: Zorg dat je minimaal 1,5 tot 2 liter per dag drinkt om kristalvorming te voorkomen.
- Pas je voeding aan: Vermijd voedingsmiddelen die urinezuur verhogen, zoals rood vlees en alcohol.
- Reinig regelmatig: Spoel je nachtzak en kraantje met lauwwarm water of een oplossing van water en azijn (raadpleeg je stomaverpleegkundige).
- Gebruik een azijnoplossing: Maak de huid rond de stoma schoon met gazen gedrenkt in een mengsel van gelijke delen water en azijn. Dit kun je 2 tot 3 keer per dag doen gedurende een week.
Een hoge pH-waarde in de urine kan de kleefkracht van je stomazakje beïnvloeden en de groei van bacteriën bevorderen. Dit kan samenhangen met een urineweginfectie. Laat je urine bij klachten altijd onderzoeken door een arts.
Zelf je urine testen
Je kunt de zuurgraad (pH) van de urine zelf testen met een dipstick, verkrijgbaar bij de apotheek. Belangrijk is dat je de urine rechtstreeks uit de stoma test, en niet die uit de opvangzak. De ideale zuurgraad ligt tussen 5,5 en 6,5. Als de pH te hoog is (7 of 8), neem dan contact op met je arts of stomaverpleegkundige.
Aanzuren van urine: Wat werkt wel en wat niet?
Niet effectief:
- Vitamine C: Uit onderzoek blijkt dat dit niet helpt.
- Aspirine in het stomazakje: Dit verlaagt de zuurgraad, maar kan het slijmvlies van de stoma aantasten
Wel effectief:
- Cranberrysap
- Werking: De natuurlijke zuren in cranberrysap worden omgezet in hippuurzuur, dat de zuurgraad van de urine verlaagt en bacteriegroei tegengaat.
- Voorkomt bacteriële hechting: Plantaardige stoffen in cranberrysap (zoals tannines) voorkomen dat bacteriën zoals E. coli zich aan het slijmvlies hechten.
- Gebruik: Kies ongezoet cranberrysap of capsules. Ongezoet sap heeft de sterkste werking.
Wanneer contact opnemen?
Blijf je last houden van kristalvorming, heb je pijn, of vermoed je een urineweginfectie? Neem dan contact op met je stomaverpleegkundige of arts. Bij een urinestoma is de kans op een urineweginfectie groter, extra belangrijk hier goed op te letten en bij twijfel je urine te laten onderzoeken.
