Isotopen onderzoek
Isotopen zijn stoffen die gedurende een beperkte tijd radioactieve stralen uitzenden. Deze stralen kunnen ze met een camera opvangen en in het lichaam lokaliseren. Bij chronische darmziekten gebruiken ze vooral de witte bloedcellen scan als isotopenonderzoek.
Er wordt eerst een kleine hoeveelheid bloed afgenomen. Daarna wordt er buiten het lichaam aan de witte bloedcellen een licht radioactieve stof (isotoop) vastgehecht. Dan wordt het afgenomen bloed via een infuus weer terug in het lichaam gebracht. De witte bloedcellen die met een isotoop zijn gemarkeerd gaan bij voorkeur naar plaatsen in het lichaam waar zich ontstekingen bevinden. Dit wordt door middel van een camera geregistreerd zodat ze bijvoorbeeld bij colitis ulcerosa kunnen zien hoeveel dikke darm er ontstoken is en hoe ernstig de ontsteking is. Het onderzoek duurt ruim een halve dag en is niet pijnlijk.
Maagledigingsonderzoek
Bij dit onderzoek wordt de snelheid gemeten waarmee voedsel in de maag wordt verwerkt en daarna uitgescheiden naar de darmen. Je krijgt een proefmaaltijd te eten (bijvoorbeeld gebakken ei of pannenkoek) en die maaltijd bevat een kleine hoeveelheid radioactieve deeltjes. Daarna wordt de maaltijd door een gammacamera, die tegen de buik wordt gehouden, op een beeldscherm gevolgd en worden er continu foto’s gemaakt. Dit gebeurt in een half liggende houding waarbij het erg belangrijk is dat je zo stil mogelijk ligt. Dit onderzoek duurt ongeveer 2 uur.
In sommige ziekenhuizen wordt het maagontledigingsonderzoek ook met een ademtest gedaan. De proefmaaltijd bevat dan geen radioactieve stof maar gelabeld koolstof.
Scan van de nieren (renografie)
Een renografie is een onderzoek naar de doorbloeding en functie van de nieren en de afvoer van urine naar de blaas. Ook kunnen ze de verschillen tussen beide nieren onderzoeken. Je ligt onder een gammacamera en krijgt een kleine hoeveelheid radioactieve vloeistof toegediend. De radioactieve vloeistof wordt direct opgenomen en uitgescheiden door de nieren waardoor de nierfunctie kan worden bepaald. Het onderzoek duurt ongeveer 40 minuten.
