Ellen: Donderdagavond namen we de beslissing om te gaan kamperen met de tent in het bos, dus het inpakken begon. Het stomamateriaal van Lana ging als eerste in de zak. Want ja, dat wilden we zeker niet vergeten. Vrijdag startte de dag normaal. De papa had een halve dag op het werk en de broer had tot 15 uur les. We konden zeker op tijd vertrekken.
En zo begon het avontuur
Om 13.00 uur kwam papa thuis en gingen we naar de winkel. Daar begon ons avontuur al aan de kassa. Lana riep “mama, plaat los!”. Snel even kijken en ja, een hoekje was los en de dame achter de kassa zag rood! Snel weer naar huis, een andere plaat plakken en deze met halve maandjes extra goed bevestigen want we gingen kamperen tot zondag. Eens we klaar waren kwam de broer thuis. Snel alles in de auto en vertrekken, want er was maar een beperkt aantal uren daglicht en we moesten de tent opzetten.
Onrustige nacht
De eerste avond begon soepel. Lana ging om 20.00 uur haar bedje in. Of dat dachten we… een half uurtje later riep ze “mama zakkensok (stomahoesje) vergeten”. Snel even geruststellen dat het geen kwaad kon. Om 21.30 uur ging de broer slapen. Wij gingen even mee om met de zaklamp naar Lana te kijken. Die had ondertussen haar pyjama uitgedaan en bloot lag, dus haar snel toegedekt. Toen gingen wij slapen, of dat dachten we, want daar kwamen Lana’s krampen. Hop, de zaklamp aan en de dafalgan zoeken. En daar kwam de conclusie: die stond nog thuis op tafel. Dan maar wat drinken en de pyjama terug aan en Lana ging weer slapen. Een uurtje of twee later: weer kramp en weer naakt in bed. Hup, zaklamp weer aan en pyjama weer aan, en zo een drietal keer die nacht. Uiteindelijk hebben we haar bij ons op het luchtmatras genomen.
Stoma-avontuur in het bos
Zaterdag was goed begonnen. Mooi weer, een Lana die goed gezind was en speelde over het hele veld tot aan het middageten. Toen werd er geroepen “plaat los”. Lap, daar was een lekkage, alle hens aan dek want ja, we hadden water uit de grote flessen nodig en propere kleren en haar materiaal. Kleren waren snel gevonden, water stond vlakbij maar het afwaswater zat nog in het badje. Lap, geen tijd voor want de stoma spoot naar alle kanten. Dan maar pamperdoekjes om de meeste stoelgang af te kuisen. Oef, terug proper maar waar zijn de platen en zakken? Ja, deze zaten natuurlijk helemaal onderin de zak. Hop, alle inhoud in het gras en ondertussen bleef het lopen bij Lana. Nabij een half uur was Lana dan eindelijk verschoond en proper gemaakt met doekjes. Wat een avontuur was het toch zo in het bos zonder luxe voorziening en een stomaatje.
Lesje voor de volgende keer
Lana liet dit niet aan haar hart komen en begon weer rond te huppelen. Het weekend liep verder zonder scheuren en zonder lekkages, maar wat waren wij blij terug thuis te zijn. We gaan zeker nog eens terug maar dan met het stomamateriaal bovenin de zak, hihi.
