Eliene: Het is 10 voor 5 's morgens en ik zit beneden brak aan de keukentafel in m'n pyjama, buiten is het nog donker. Voor me staat een glas water met vieze gele zooi, wat er hopelijk voor gaat zorgen dat de verstopping in m'n darmen snel is opgelost.
High output-zak blijft leeg
Ik kijk steeds naar het doorzichtige tuutje van mijn high output-stomazak, die ik in de nacht draag. Niet het meest sexy item, zo'n zak tot m'n knie, maar het is ideaal dat ik er in de nacht niet uit hoef om mijn zakje te legen. En mijn vent kijkt daar toch wel doorheen, haha. Maar nu valt er even niets te legen, mijn zak blijft leeg…
Yes-go-lijst(je)
Ik was altijd een ileostomadrager die alles kon eten. Nou ja, de dingen die erom bekend staan een stoma te verstoppen, kon ik beter links laten liggen. Dingen als rauwkost, noten, champignons en spijs waren allemaal een no-go. Maar verder kon bijna alles! Nu helaas niet meer, de no-go-lijst is een lange lijst geworden. Ik kijk liever naar de yes-go-lijst ???? Een lijst die ondersteund wordt door een stapel medicatie zodat alles zich een weg door mijn maag en darmen weet te vinden, zonder al te veel pijn. Althans, dat is het idee ervan, maar dat gaat af en toe toch mis. Van een ileus en een aantal keer een dichtgegroeid stoma daar, tot een draaiing vlak voor m'n stoma en 3 meter potdichte dunne darm hier.
Ik vond het zwaar, retezwaar!
Maar ondanks alles ben ik enorm blij en dankbaar dat ik nog iets kan eten. Ik heb pas geleden een half jaar helemaal niets kunnen eten. Zelfs yoghurt of bouillon veroorzaakte een ileus. Ik vond het zwaar, retezwaar! Het hele leven draait om eten, daar kom je dan wel achter. Nooit geweten dat je met buiten wandelen zoveel etensgeurtjes opsnuift. Ik heb een traantje weggepinkt toen ik een BBQ rook. En een verjaardag, Pasen en Kerst, alles draait om eten of het heeft een belangrijke rol. Zelfs op tv, al die reclames! Ik heb weleens de tv huilend uitgezet, omdat ik al die heerlijke beelden van eten niet aankon. Ik vond het mentaal toch wel de hel, als ik het moet toegeven. Maar ik wist dan ook niet of ik ooit weer kon eten.
Het begin is er
Over eten gesproken, ik hoor wat pruttelen! Ik kijk naar m'n tuutje en ja hoor, ik zie eindelijk wat komen. Uitgeput, misselijk, pijn, maar wel opgelucht! Als het begin er is, komt het wel goed en heb ik geen medische hulp nodig. Ook kan ik dan eindelijk nog wat gaan slapen, truste!
