Mijn naam is Johan, ik ben 46 jaar. Mijn eerste baan was bij een aannemer in utiliteit bouw. Daarna ben ik in de milieutechniek gaan werken, en daarbij betrokken geweest bij bodembeluchtings- technieken en reinigen van objecten door middel van bacteriën. Halverwege de jaren ‘90 heb ik meegedraaid met grote projecten als UGS Grijpskerk en Stork GLT. Nu ben ik werkzaam bij een offshore bedrijf als planning-engineer.
Ik werd voor het eerst ziek in 1981, ik was toen 16 jaar oud. Ik zat op de MTS. Voordeel na ziekenhuisopname is dat ik veel vrijstellingen kreeg voor bepaalde lessen. De aanloop naar deze ziekte (colitis ulcerosa) duurde enkele jaren. Veel buikpijn en bloed bij de ontlasting. Doktersbezoeken werden afgesloten met kweekjes enz. Nooit een doorverwijzing gehad naar een specialist.Tot het fout ging en ik met een ambulance werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Ik kreeg mijn eerste ileostoma in 1992, de dikke darm werd verwijderd. In 1994 heb ik de stoma laten opheffen en kreeg ik een ileo anale pouch.
Ik heb destijds aangegeven dat ik geopereerd moest worden en als uitzendkracht was ik benieuwd of ik terug kon komen. Dat was gelukkig geen probleem. De werkgever had er geen problemen mee en wilde me graag terug hebben na de ingreep. De informatie naar hem toe was open.
In de milieutechniek ging ik veel om met chemicaliën en deed ik zwaar lichamelijke arbeid. Ik hoefde niet omgeschoold te worden, ik kon het werk gewoon blijven uit oefenen. Ik heb gelukkig nooit een breuk opgelopen ondanks dat ik echt zwaar tilwerk deed. Ik was en ben ook niet een bepaald voorzichtig type.
Het re-integreren ging snel, eerst een week of 2 halve dagen daarna alweer volledig aan het werk. Na 6 weken ben ik alweer aan de slag gegaan. Ik heb altijd maar een paar handvaten nodig om op te starten en ben daarna vrij vlot zelfstandig. Ik heb nooit problemen gehad met collega’s, ik vertelde zonder schroom wat er aan de hand was en desnoods mochten ze mijn stoma nog zien ook. In principe zagen ze het ook niet en er hingen geen rare luchtjes om mij heen. Ik hield de boel altijd goed schoon. Op tijd de plak verwisselen en de opvangzak verschonen.
Tijdens sollicitaties kwam het onderwerp stoma nooit ter sprake. Aan de buitenkant kunnen ze het toch niet zien. Ik vertelde het nooit. Ik heb nooit te maken gehad met het UWV, gelukkig maar.
Ik heb sinds juli 2010 een kock pouch en heb werkweken van 40 uren. Het werk en mijn stoma gaan prima samen. Binnenkort ga ik weer voor een offshore training, het kan in principe allemaal!
Het enige wat anders gaat/ ging is dat ik vaker het toilet moet opzoeken. Van 1992 tot met 1994 knapte in de nacht de zak nog wel eens los als er veel gasvorming was. Nu doe ik alles met een slang (de katheter). Alleen moet de slang of weggegooid worden of -wat ik meestal doe- even uitspoelen onder de kraan. Dit kan weleens lastig zijn in een openbaar toilet. Maar tot nu toe lukt het aardig.
In principe kun je alle werkzaamheden uitoefenen, kantoorwerk is voor een stomadrager misschien wel aangenamer. Ik kan me voorstellen dat bij lichamelijk zwaar werk er een stomazakje af kan knappen. Een stoma hoeft geen belemmering te zijn, probeer je daarvoor ook niet te schamen!
