Een dagboek van twee operaties. Eerste operatie endeldarm en rectum verwijderd, opname van 6 december tot 21 december 2005. En in de tweede week van deze opname rectum weer openmaken en bestralen. Voor deze periode vele onderzoeken, 5 weken iedere maandag chemokuur in Helmond en 25 maal bestralen in Eindhoven, daarna 8 weken rust en toen in Eindhoven onderstaande operatie.
Dinsdag 6 dec. 2005
Deze dag moest ik me om 2 uur melden op afdeling west-8. Na kennis gemaakt te hebben werd ik naar mijn kamer gebracht en werden er voorbereidingen getroffen voor de operatie (uitleg wat er gaat gebeuren morgen vroeg, scheren de hele voorkant etc.). 's Avonds nog een beetje gegeten, een pilletje en vroeg gaan slapen.
Woensdag 7 dec. 2005
Ik werd 's morgens om 7.30 uur naar beneden gebracht en kwam op een grote zaal voor de operatiekamers. Hier werden nog verschillende dingen gedaan waarna ik werd weggebracht naar de operatiekamer. Hier werd nog tegen me gepraat, maar verder weet ik er niks meer van. Rond 3 uur is mijn vrouw gebeld dat de operatie goed gelukt was en er zelfs niet was bestraald tijdens de operatie, leek ons een zeer goed teken!Toen ik in de middag om ongeveer 5 uur wakker werd stonden mijn vrouw en kinderen aan bed. Ze keken nogal gek want ik zat vol met allerhande slangentjes, infuus en toestellen aan mijn bed. De kinderen waren een beetje geschrokken van die toeters en bellen.
Donderdag 8 dec. 2005
Van deze dag kan ik me niet veel herinneren. Ik weet dat het net was of er weinig gebeurd was; ik had geen pijn, heb rustig tv gekeken en veel geslapen.
Vrijdag 9 dec. 2005
's Morgens werd de sondevoeding stilgelegd en 's avonds kreeg ik al een beetje pap. Bij het wassen ontdekten ze een nogal grote blaar onder mijn stoma, die werd meteen behandeld en was na een paar dagen goed genezen. Ze zeiden dat het vermoedelijk kwam van de eerste doorschijnende plaklaag, de lijm ervan? Verder die dag weinig pijn gevoeld en veel geslapen. Ik vroeg me af waarom ik zo weinig pijn voelde. De verpleegkundige vertelde dat er in mijn rug een aansluiting was waar automatisch verdoving ingespoten werd, dit 5 dagen aangesloten blijft en dan eruit moet. Hierna zouden ze de pijn bestrijden met tabletten.
Zaterdag 10 dec. 2005
's Morgens 7.30 uur wakker gemaakt, elke dag temperatuur en bloeddruk meten. Als ontbijt kreeg ik al pap, 's middags warme pap verschillende soorten en 's avonds ook met een kopje thee. Overdag werd de maagslang eruit gehaald.
Zondag 11 dec. 2005
's Morgens werden we om 7.45 uur wakker gemaakt voor weer een pap ontbijt en daarna wassen. Hier vroegen ze of ik mij van boven zelf kon wassen, dit lukte best goed. Na ongeveer een uur moest ik uit bed en op een stoel gaan zitten, dit lukte vrij aardig al kostte het wel wat moeite. Om 11 uur kwamen ze de pijnbestrijding uit mijn rug halen, deze mocht er niet langer in. 's Middags nog gemalen vlees en beschuit gehad, en nog een keer op de stoel naast het bed gezeten. Tegen de avond begon ik veel pijn te krijgen. Ik moest het melden als ik pijn kreeg. Ze hebben paracetamol en een spuit gezet, dat verzachtte de pijn wel.
Maandag 12 dec. 2005
Slechte dag gehad met veel pijn, verschillende malen pijnstillers gehad en veel geslapen. Wel twee maal een half uur uit bed geweest zittend op een stoel. Verpleegkundige kwam ook zeggen dat we dinsdag om 3 uur uitslag kregen van de operatie zodat mijn vrouw hierbij aanwezig kon zijn.
Dinsdag 13 dec. 2005
De dag begon goed, met weinig pijn en weer wat eetlust. 's Morgens uit bed ging ook goed. Iets voor 3 uur kwam er een rolstoel op de kamer, waar ik in moest. Wat ik raar vond, om naar een aparte kamer te gaan voor een gesprek met de zalenarts. Die vertelde ons dat de patholoog verkeerde cellen had gevonden met de vriescoupe (ze doen dit altijd na een operatie) en dat er naderhand als ik hersteld ben een chemokuur zou volgen. Wij vroegen waarom ze dan niet bestraald hebben tijdens de operatie en wilden een gesprek met de chirurg, omdat het overkwam of de 25 maal bestralen en 5 weken iedere maandag chemokuur voor niets was geweest. Toen we terugkwamen op de kamer waren we zeer teleurgesteld, alsof de wereld voor de tweede keer instortte. Rond 4 uur, toen de chirurg klaar was met opereren, hadden we een gesprek. Hij vertelde dat ze met vriescoupe inderdaad verkeerde cellen hadden gevonden, terwijl tijdens de operatie alles goed leek. Woensdagmorgen deden ze weer een onderzoek en hadden ze overleg. Hierna volgde een slechte avond.
Woensdag 14 dec. 2005
Een zeer slechte nacht gehad, steeds boeren en overgeven. Dit gemeld en een middel gehad tegen misselijkheid waardoor het al weer wat beter ging. Rond half 12 kwam de verpleegkundige vertellen dat de chirurg na het bezoek langskwam, praten over het onderzoek van die ochtend met betrokkenen. Hij was er na het bezoek en legde alles nog een keer uit. Hij maakte zelfs een tekening hoe de situatie nu was en deed een voorstel. Dit was dat er nog een keer geopereerd moest worden; nu alleen bij het rectum alles blootleggen, bestralen en weer dichtmaken. Als ik hiermee akkoord ging zou hij proberen om mij donderdag vooraan te zetten voor de operatie, dit was de beste manier om alle twijfels die ontstaan zijn weg te nemen. Hij had het ook over een chemokuur maar was daar op tegen omdat alles dan in het hele lichaam kwam en het plaatselijk was wat met bestralen goed te behandelen is. Ik heb toen de toestemming gegeven en de chirurg is weggegaan om alles te regelen. Rond 6 uur kwam de chirurg weer bij me en vertelde dat alles geregeld was. Donderdag morgen om 8 uur zou ik dan weer geopereerd worden.
Donderdag 15 dec. 2005
Om 6 uur werd ik gewekt. Ik had een rustige nacht gehad (heb wel een pilletje gekregen) en werd klaargemaakt voor de operatie. Om 7.30 uur werd ik naar beneden gebracht en om 8 uur naar de operatiekamer. Hier werd ik op een ander bed gelegd en kreeg allemaal plakkers op mijn lichaam. Ze praatten nog tegen mij en verder weet ik niets meer. Om 11.30 uur is mijn vrouw weer gebeld en is toen gekomen, ik lag toen ze kwam net op mijn kamer. Ik had weinig pijn en voelde me toch ondanks alles vrij goed. De chirurg is 's middags nog langs geweest en vertelde dat alles goed was verlopen. Tegen de avond kwamen ze me weer verzorgen en zagen ze dat de stoma ook al een beetje op gang kwam. Ik heb toen nog even naar voetballen (A.Z.) liggen kijken, pijnstillers en in slaap gevallen.
Vrijdag 16 dec 2005
Vrij goede nacht gehad en om 4 uur een spuitje voor de pijn. 's Morgens 45 minuten naast het bed op een stoel gezeten en 's middags voor het eerst warm eten gehad, dit was wel lekker. Om 3 uur met de fysiotherapeut op de gang alles bij elkaar misschien 100 meter gelopen. Viel wel wat tegen en was nogal moe, hierna weer naar bed. Daarna mijn eerste bakje koffie, wat was dat lekker. Avondeten; brood gehad en potje thee. En na het bezoek mocht ik met Jo een klein stukje over de gang lopen, ging al iets beter.
Zaterdag 17 dec. 2005
Een goede nacht gehad. Ik ben wel even wakker geweest om 4 en om 6 uur, geen spuitje gehad voor de pijn, dit was niet nodig. Na ontbijt en wassen is het infuus eruit gehaald, ik heb nu alleen nog een drain voor in de buik. De stoma begint nu alsmaar te knorren en windjes te laten, dit is een goed teken zegt de verpleging. Vanmorgen nog rondgelopen met verpleegster Ellen en 's middags en vanavond met Jo, lopen ook steeds een beetje verder en dat gaat goed. Vanmiddag hebben ze de katheter eruit gehaald. Tegen de avond hebben ze ook de drain eruit gehaald en er een soort klein stoma zakje opgeplakt voor de opvang.
Zondag 18 dec. 2005
Vannacht goed geslapen. Na het ontbijt mocht ik voor het eerst in de douche, is toch veel fijner dan op bed gewassen worden. Het viel wel een beetje tegen dat je zelf nog zo weinig kan. Vandaag is ook mijn stoma voor het eerst beginnen te werken, is wel een apart gevoel. Met de verpleegkundige daarna voor het eerst samen het stomazakje vervangen, is ook een apart gevoel om dit te doen maar het viel me niet tegen. Vandaag ook gewogen eerste dag (6-12-2005) woog ik 88,4 kg, vorige week zondag (11-12-2005) met heel veel vocht in mijn lichaam 96.3 kg en nu 18-12-2005 87 kg, grote verschillen maar ze zeggen dat dit komt door het vocht dat door het lichaam vast wordt gehouden. Later op de avond nog een klein rondje gelopen en vroeg gaan slapen, was wel moe.
Maandag 19 dec. 2005
Goed geslapen tot 7 uur, daarna ontbijt en gaan douchen. Toen kwam de zaalarts alles nakijken en vertelde dat het er allemaal goed uit zag en ik zeker voor de kerst thuis zou zijn. Daarna kwam de stomaverpleegkundige van alles uitleggen en buurten over de tijd als ik thuis was en wat ik dan moet doen om het stoma goed te onderhouden. Na de middag kwam de transferverpleegkundige. Ze kwam vertellen dat in overleg met de chirurg woensdag naar huis kon als ik wilde, en dat zij de thuiszorg in werking ging stellen om vanaf donderdag iedere dag langs te komen. Ook moest ik nu trappen gaan proberen te lopen met de fysiotherapeut omdat ik dat thuis ook moet. Ze kwam net iets later binnen en zijn toen meteen gaan oefenen, trap op en af. De fysiotherapeut vond het heel goed gaan. Na het bezoek samen met een verpleegkundige de stoma geheel verzorgt. 's Avonds moest ik het zakje zelf doen onder toezicht van een verpleegkundige.
Dinsdag 20 dec. 2005
Vanmorgen 7.30 uur ontbijt en daarna douche, hierna legde ze de spullen klaar om het stomazakje te verwisselen, en moest ik het zelf proberen. Lukte het niet moest dan op de bel drukken, maar alles ging goed! Om 13.00 uur heeft de stomaverpleegkundige alles nagekeken en verwisseld. Ze heeft ook nog uitleg gegeven aan mijn vrouw, die was een half uur eerder gekomen. 's Middags is de chirurg nog geweest en heeft alles nagekeken. Ook nog even traplopen geoefend. Rond half 6 kwamen de verpleegkundigen vragen of ik een nacht op oost wilde slapen in verband met een spoedopname. Er was op west geen plaats meer en dan vragen ze diegene die op de betere hand is om daar te gaan slapen. Dit was zo geregeld: alles op het bed, nachtkastje vol en weg naar oost 861.
Woensdag 21 dec. 2005
Om 8 uur kwamen ze temperaturen, deze was voor het eerst te hoog. De verpleegkundige deed het 15 minuten later nog een keer maar het was nog steeds te hoog. Ik moest wachten op de zaalarts of ik wel naar huis mocht. Deze kwam rond half 10 en onderzocht mij. Hij kon gelukkig niets apart vinden en ik mocht toch naar huis, maar moest wel over een week op controle komen. Rond half 11 was mijn vrouw er, en hebben we alles ingepakt, afscheid genomen van de verpleegkundige en naar de auto naar huis!
Frans van lanen
Deurne, begin januari 2006
