Oorzaak bevalling - Marjon, 46 jaar, het krijgen van een stoma na een bevalling

"Mijn naam is Marjon, ik ben 46 jaar, getrouwd en heb een zoon van 19 en een dochter van 18 jaar. Bij mijn eerste bevalling had ik een totaalruptuur, wat toen helaas niet gezien is. De consequenties daarvan waren incontinent van ontlasting...

In die tijd werd er bij mij ook bekkeninstabiliteit gesignaleerd. Dit was toen niet zo bekend en de huisarts en verloskundige vonden het onzin! Dankzij de bekkenvereniging ben ik geholpen er werd er door hun arts in Nijmegen inderdaad bekkeninstabiliteit geconstateerd. Mijn dochter zou met een keizersnee geboren moeten worden anders zou ik in een rolstoel terechtkomen. Keuze niet zo moeilijk, ik mocht al blij zijn dat ik zwanger was, want dat had eigenlijk absoluut niet gemogen.

Na de keizersnede bleef de incontinentie, wel is de boel daar beneden flink opgeknapt door enkele operaties aan de vagina en de sluitspier. In 2001 kwam ik in aanmerking voor een gracilis plastiek door professor Beaten. Dat is een kringspier gemaakt van een spier uit je been met een neurostimulator. Mijn kringspier werkte maar voor 3%, dus eigenlijk niet...

Dokter Beaten zei: “Waarom ben je niet eerder gekomen?” Waarop ik antwoordde: “Waarom heb je me niet gebeld!” Als je er niet van op de hoogte wordt gebracht weet je het immers niet! Maar goed, ik was hartstikke blij, ik zou weer een gewoon leven kunnen gaan leiden.

Ik werd geopereerd. Het was goed wennen, vooral met de stimulator. Ik kreeg alleen veel last van zitpijn. Er werd van alles geprobeerd, zoals het veranderen van de stimulatorstanden, niks hielp. Ook het tegenhouden van ontlasting had niet het gewenste resultaat. Ik werd er moedeloos van…

Uiteindelijk na enkele jaren heb ik besloten om de stimulator te laten verwijderen, en “gekozen” voor een stoma. Op 25 mei 2009 werd deze geplaatst. Ik vond het verschrikkelijk, het accepteren ervan was voor mij erg moeilijk. Ik kon me alleen maar voorhouden dat ik nu eindelijk weer het huis uit kan en durf. Ik heb wat meer rust gekregen (toiletrust). Weer terug naar incontinent zijn is geen optie!

Een chirurg uit het Maxima Medisch Centrum heeft mij nog op de pijn gecontroleerd en stelde vast dat de pijnlijke plek bindweefselvorming was.
Hij heeft wat weggesneden en ja, ik was de pijn voor een groot deel kwijt. Ik was helemaal gelukkig. 

Ongeveer een half jaar na plaatsing kreeg ik pijn rond mijn stoma, echt stekende trekkende pijn. Onder mijn stoma werd de bult groter en groter… Bukken deed pijn, lopen deed pijn, alles wat ik deed veroorzaakte pijn bij mijn stoma. Ik had al van alles geprobeerd: breukband, breukbroek etc. Mijn leven werd wederom heel erg beperkt door de pijn... Weer nergens heen gaan, het liefst niks meer doen.

De chirurg constateerde dat het een stomabreuk was, en omdat het met alles pijn bleef doen, werd er besloten voor een operatie. Hij legde uit hoe het zou gaan verlopen, waar hij de incisie zou maken en hoe hij het matje zou  vastmaken. Ook de stomaverpleegkundige legde het nog eens uit zodat ik zeer zeker goed voorbereid was over wat er ging gebeuren.

Ik heb ondertussen zoveel operaties gehad, dat ik er niet meer tegenop zie of er bang voor ben, ik zie het wel. Dat is het enige positieve wat ik er aan over heb gehouden, als je het zo wilt beschouwen. 

In september 2010 lag ik weer op de operatietafel…

Toen ik bij kwam was het meteen kijken hoe mijn stoma eruit zag, en yes! hij was kleiner als voorheen, en de bult op mijn buik was weer weg. Ik was kei trots op mijn stoma :-) Door de breuk was ik in het begin na de operatie bang voor alles wat ik deed, bang dat er weer een breuk terug zou komen. Je kunt je niet voorstellen hoeveel angst je hierdoor kunt krijgen... Het is echt weer iets wat je moet overwinnen. De angst dat... En de kans is en blijft er altijd… Dat komt dan nog bij de acceptatie van de stoma, de berg wordt almaar hoger en hoger...

Ik mocht na 3 dagen naar huis. Ondanks dat ik al een stoma gewend was is het toch in het begin even eng om ermee om te gaan. Al met al is het best meegevallen, maar dat is altijd achteraf haha. 

Nu gaat het prima met me. Ik heb geen bult meer op mijn buik, geen pijn bij mijn stoma, dus ja happy dat de breuk weg is. Geen incontinentie meer van ontlasting, het zakje vangt alles op. Ondertussen is er nog een stukje van mijn stuit weggehaald voor de zitpijn, helaas heeft dat niet mogen baten... En dus doen we het met maandelijkse spuiten. Ik heb net een blaasophanging en baarmoederverwijdering ondergaan, nu hoop ik dat mijn lijf genoeg heeft van alle operaties?!?

Tip: laat je goed voorlichten, ga er vanuit dat het "de" goede oplossing is en dat je daarna alles weer kunt!

Ik wens iedereen die een stoma krijgt heel veel succes.


Lieve groetjes Marjon"