Ard, 32 jaar en door de aandoening F.A.P. is er een ileostoma aangelegd.
"Dit jaar was het eindelijk zo ver. Nadat ik 2 jaar niet mee kom i.v.m. ziekte, was ik super opgewonden; ik ga weer op NPK! (Noordelijk PinksterKamp, in de Marnewaard in de provincie Groningen)
Het NPK is het grootste scoutingkamp van Nederland, of nog stoerder: Het grootste meerdaagse scoutingkamp van het noordelijk halfrond. Al sinds mijn 6e ga ik jaarlijks naar dit kamp toe en het is een van de hoogtepunten van het jaar.
Dit jaar zou voor mij de eerste keer met een stoma worden, dus extra spannend!
Laat ik even kort uitleggen wat kamperen op de scoutingmanier is (ook wel primitief kamperen). Het komt er op neer dat je bijna tot geen normale dagelijkse voorzieningen hebt. Water heb je in een waterzak of jerrycan (er zijn meerdere centrale water tappunten, maar op je eigen terrein is er geen stromend water), je slaapt in je eigen tent (uiteraard), alles wat je denkt nodig te hebben neem je zelf mee, stroom is er niet voor de kamperende groepen, en je bouwt dingen als je wasplaats en keuken zelf met behulp van hout en touw (pionieren heet dit). En het toilet… tsja, vroeger was de H.U.D.O. (scouting term voor de latrine: Houdt Uw Darmen Open) een gat in de grond gegraven, maar door alle milieuwetgeving zijn we nu verplicht Porta-Potti's te hebben. Dat is dus ongeveer wat er mee gaat en waar je het mee moet doen.
Het NPK had dit jaar een extra handicap voor een stomadrager, het was namelijk verschrikkelijk mooi weer. Daar is natuurlijk niks mis mee (verre van) maar op een open vlakte als de Marnewaard brandt het er behoorlijk in, en je verliest veel vocht.
Hoe is het mij bevallen? In een woord geweldig, en ook met stoma. Het is bij mij in de groep (Scoutinggroep De Jutters uit Groningen) algemeen bekend dat ik een stoma heb, dus men kan er rekening mee houden (voor het geval dat ik dat niet doe) en ook de meeste scoutinggroepen weten dat (kleine wereld) en hebben daar geen enkele moeite mee. Als 18+ lid heb je op het kamp de keuze uit twee dingen: je bent leiding of je helpt mee in de opbouw en dagelijkse gang van zaken van het kamp. Ik was dit jaar geen leiding, dus het werd bouwen en bikkelen.
Verkijk je er niet op, het hele kamp voor 3.500 mensen wordt binnen anderhalve dag opgebouwd en binnen een dag weer afgebouwd, dus het is hard werken. In het begin was ik een beetje onzeker, omdat het heel veel bewegen in warm weer is, en vreesde ik voor lekkage of door veel zweten een loslatende plak. Dat is gelukkig niet gebeurd. Ik heb een tweedelig systeem van Convatec en Eurotec en die heeft zich heel goed gehouden. 's Ochtends en 's avonds een zakje wisselen en ik kon weer volle bak mee doen.
Ik heb goed op mijn vocht gelet (huidplooitest en je urine in de gaten houden), uit voorzorg 's ochtends en 's avonds ORS genomen en daarnaast altijd water bij de hand gehad. In een rugzak had ik voorgeknipte plakken en de ORS en zakken altijd standaard bij voor als er wat gebeurde, en in mijn tent lag een complete kit met alles wat ik heb aan stomaspullen (Orahesive, huidcrème, drukringen, indikcapsules, etc.).
Omdat ik een redelijk stevige buikwand heb, heb ik nog geen breukband (vind ze ook niet lekker zitten persoonlijk) en dus moest ik zo nu en dan met de zware til acties even pas op de plaats maken. Maar als je je eigen beperkingen kent dan kun je je volop richten op de dingen die je wel kan doen.
Ik ben tussendoor wel een keer naar huis geweest om mijn plak te verwisselen, door een domme fout van mezelf was er een wondje onder het stoma gekomen en ik wilde dit goed kunnen uitspoelen en zeker weten dat er geen zand in kwam. Was het wondje er niet geweest dan had ik geen enkel probleem voorzien om dat op het kampterrein zelf te doen.
Kortom, 5 dagen volle bak ertegen aan met scouting op de primitieve manier is zeker te doen met een stoma!"
