Hieronder vind je alle blogs van onze Stomaatjes verzamelt. Ze wordt regelmatig aangevuld! De blogs gaan over de meest uiteenlopende onderwerpen rondom een stoma en gezondheid; van reizen, een huwelijk en een concert, tot vervelende lekkages, een verstopping en darmspoelen. Heel divers dus!
Ook gastbloggers zijn welkom. Heb jij een blog die je hier graag zou willen delen? Stuur hem naar
Geschreven mei 2016
Dit is de 8de blog van een serie.
Eliene: Het was een enorm spannend weekend zo net na de punctie van onze tweede ivf/icsi ronde, hopende dat we niet gebeld werden door het ziekenhuis in Brussel want dat betekende goed nieuws. En we werden de afgelopen vijf dagen niet gebeld! En dat betekent dat er tenminste één eitje bevrucht is.
Lees meer: Zeg nou zelf, hij oogt toch als mijn eigen Mc Dreamy?
Geschreven 14 april 2016
Dit is de 7de blog van een serie.
Eliene: In het holst van de nacht staan we op, althans, zo voelt het. Eenmaal onderweg naar Brussel zien we dat er rond de klok van 5 uur al veel mensen op weg zijn naar hun werk. We rijden in het donker weg en komen bijna 3 uur later in de ochtendschemer aan, waarbij het lentezonnetje haar best doet om door te komen.
Geschreven 9 april 2016
Dit is de 6de blog van een serie.
Eliene: Vanmorgen liepen manlief en ik door een stil en uitgestorven ziekenhuis, zelfs de winkels en het restaurant waren nog niet open. Wat wil je op een zaterdag. Maar follikels zijn niet te plannen, zij bepalen het schema.
Lees meer: Follikels zijn niet te plannen, zij bepalen het schema
Geschreven 1 april 2016
Dit is de 5de blog van een serie.
Eliene: Gisteravond hebben we de dvd bekeken die we vanuit België meekregen. Vergezeld met een grote schaal sushi, in de hoop dat dit straks heel lang niet meer mag. Wat een verademing die Belgen, wat leggen ze het goed, mooi en menselijk uit. De dvd stelde me gerust, in tegenstelling tot de bijeenkomst die als een orgie voelde waarover ik vertelde in een van mijn eerste blogs. Natuurlijk klinkt alles ook gezelliger, schattiger en liever door dat accent, maar dan nog, het voelt alsof ze het menselijker benaderen dan het academische ziekenhuis in NL waar onze eerste poging mislukte.
Lees meer: Ik zal me moeten overgeven aan de grillen van de ivf...
Geschreven 26 februari 2016
Dit is de 4de blog van een serie. De eersten gemist? Lees ze hier.
Eliene: Gisteren was DE dag. De enorm spannende dag dat we te horen kregen of we onze droom vaarwel moesten zeggen of dat we nog een kans kregen. Vol spanning reden we richting het Academische ziekenhuis in Brussel. Na heel veel geregel -met de zorgverzekeraar, een verwijzing van de huisarts, het invullen van ellenlange vragenlijsten en het opvragen van onze dossiers -wat overigens nog niet zo gemakkelijk bleek-, en geduld met de wachtlijst, waren we dan eindelijk op weg naar België. Een rit van 2,5 uur, die nog langer werd door vele files op de Belgische wegen. Toen het navigatiesysteem steeds vaker versprong naar een latere tijd en uiteindelijk de tijd van onze eerste afspraak passeerde -de lieve vrouw bleef maar herhalen waar zich de files bevonden (en dat werden er steeds meer)-, werden de zenuwen er niet minder op.
Geschreven in februari 2016
Dit is de 3de blog van een serie.
Eliene: Tussen deze en de vorige blog zitten welgeteld 4 maanden. Ik kon het even niet meer opbrengen een woord op papier te krijgen. In die 4 maanden is er heel veel gebeurd. Verdriet, tegenvallers, onmacht en onzekerheid. Maar ook genieten van wat je wel hebt, weer jezelf worden zonder de hormonentroep (goh wat heeft dat lang nodig!) en veel praten met elkaar. Heel veel praten, en af en toe lachen natuurlijk. Het is zo belangrijk om elkaar niet kwijt te raken in dit proces. Iets wat je helaas wel veel hoort. Vaak verwerken mannen en vrouwen verdriet ieder op hun eigen manier, en het is de kunst om elkaar daar ergens in het midden terug te vinden. Gelukkig gaat dat goed bij ons.
Geschreven op 9 oktober 2015
Dit is de 2de blog van een serie.
Eliene: Twee weken gebruik ik nu de hormonen. Twee weken van elke dag volgepompt worden met twee spuiten hormonen. Ik ben moe, verschrikkelijk moe. En dan weet ik inmiddels heel goed hoe ik zuinig met mijn lepels om kan gaan (zie de Lepeltheorie). Maar dit is echt slopend. Met elke hormoonspuit worden de bijwerkingen weer iets heftiger. Haaruitval, nagels die afbreken, enorme stekende hoofdpijn, met vlagen enorm misselijk, geen eetlust (wat wel weer handig is voor de lijn ;), buikpijn (de blaasjes groeien en groeien en dat voel je, auwie, zodra ik ga zitten kan ik ze bijna tellen) en af en toe heb ik het zo heet dat het voelt alsof ik 40 graden koorts heb.
Geschreven op 30 september 2015
Dit is de eerste van een serie
Eliene: Ik kijk uit het raam en voel weer een opvlieger aankomen. Koud zal ik het gelukkig niet krijgen deze winter! Gisteravond zaten mijn man en ik op de bank en hij rilde van de kou. Ik dacht dat hij ziek was, ik zat tenslotte in een shirtje en had het warm. Tot hij opstond, zag dat de thermostaat op 18.3 graden stond en snel de kachel aanzette. Aha, dit zijn dus de hormonen! Ze kunnen naast veel nadelen dus ook voordelen hebben ;)
Eliene: Op het moment dat ik in de rij sta, het angstzweet me uitbreekt en door mijn hoofd gaat “Als ze maar niet weer mijn spullen afpakken” en ik natuurlijk weer uit die rij wordt gehaald om mijn tas te moeten laten doorzoeken, denk ik weleens: wat doe ik mezelf toch aan? Maar naderhand, als ik in de auto of trein zit en we al nagenietend de gemaakte foto’s bekijken en alles de revu laten passeren, weet ik weer hoe geweldig het is, naar een concert gaan. De muziek, de sfeer, lekker dansen. Maar wat is het toch jammer dat sinds ik van alles mankeer en een stoma heb het vaak zoveel regelen is en gedoe geeft.
Lees meer: De beveiliger pakt zonder pardon mijn flesje ORS af
Eliene: Een tijdje geleden plaatste ik deze foto op Facebook, met daarbij de tekst dat je ook heel goed met een stoma kunt sporten:
Lees meer: Wat geeft mij nu die motivatie om me meerdere keren per week af te beulen?